อาชีวศึกษากับประเทศไทย 4.0

อาชีวศึกษากับประเทศไทย 4.0
          นโยบายประเทศไทย 4.0 เป็นแนวคิดที่จะปรับเปลี่ยนประเทศ    เพื่อให้ประเทศหลุดพ้นจากกับดักประเทศรายได้ปานกลาง  อันหมายถึงประเทศกำลังพัฒนา  ไปสูงประเทศที่มีรายได้สูงกลายเป็นประเทศที่พัฒนาแล้ว   แนวทางในการดำเนินการของแผนนโยบายเป็นแผนระยะยาว 20 ปี  เพื่อนำประเทศไปสู่ความทันสมัย   สอดคล้องกับยุคดิจิทัลที่เข้ามาเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของประชาชนทั่วไป การเปลี่ยนแปลงประเทศสู่ยุค 4.0  ส่งผลต่อทุกภาคส่วนรวมถึงอาชีวศึกษา
          การเปลี่ยนแปลงทั้งหมดใหญ่จะสะท้อนใน 4 ภาคส่วนคือ นโยบายทุกหน่วยงานของประเทศจะมุ่งสู่ดิจิทัลไทยแลนด์   เป็นการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลมาสู่วิถีชีวิตและการบริหารจัดการหน่วยงาน  นำประเทศไปสู่การแข่งขันที่มุ่งเน้นการสร้างสรรค์นวัตกรรมนำไปสู่ผลิตภัณฑ์   ข้ามพ้นประเทศที่เป็นผู้ผลิตเพื่อการส่งออกที่ใช้การรับจ้างผลิตด้วยแรงงานฝีมือ  ไปสู่การคิดสร้างสรรค์สิ่งประดิษฐ์ทำเป็นสินค้าเพื่อการจัดหน่าย  มุ่งเน้นการเป็นผู้ประกอบการของคนยุคใหม่
          ในส่วนของอุตสาหกรรมก็จะปรับเปลี่ยนเข้าสู่ยุคอุตสาหกรรม 4.0   ที่จะพึ่งพาเครื่องจักรและระบบควบคุมอัตโนมัติเข้ามาแทนแรงงานคน    เปลี่ยนการผลิตที่เน้นการเพิ่มผลผลิตจำนวนมากโดยการใช้หุ่นยนต์เข้ามาแทนที่ในกระบวนการผลิตของภาคอุตสาหกรรม   คนจะเปลี่ยนไปเป็นผู้ควบคุมเครื่องจักร  เปลี่ยนไปเป็นผู้คิดค้นและกำหนดวิธีการทำงานให้เครื่องจักร   จึงต้องใช้คนที่มีคุณภาพและประสิทธิภาพสูงเข้ามาแทนที่แรงงานฝีมือแบบเดิม
         การปรับเปลี่ยนประเทศสู่ไทยแลนด์ 4.0  พัฒนาสินค้าและผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ ด้วยการผลิตแบบอุตสาหกรรม 4.0  เป็นสิ่งที่จะเกิดอย่างแน่นอน   ขณะที่ระบบการศึกษาก็ต้องปรับตัวให้รองรับต่อการเปลี่ยนแปลง   สร้างความสามารถการแข่งขันให้กับประเทศ   การจัดการเรียนการสอนต้องปรับเข้าสู่ยุคการศึกษา 4.0   ที่เน้นการผลิตคนเพื่อนำไปสู่การผลิตสินค้าและผลิตภัณฑ์   ต้องผลิตคนที่สร้างสรรค์นวัตกรรม  เปลี่ยนความคิดไปสู่การเป็นเจ้าของกิจการไม่ใช่ไปเป็นแรงงานและลูกจ้างอย่างในอดีต
          ระบบการศึกษาไทยที่ล้าหลังยังคงเน้นการสอบแข่งขัน  การท่องจำ การสอนเนื้อหาเพื่อนำไปใช้ในการเรียนต่อ   ไม่ได้สอนเพื่ออยู่ในชีวิตประจำวันที่แท้จริง   ไม่ได้เน้นที่จะให้ผู้เรียนเกิดความคิดสร้างสรรค์  การแก้ปัญหา การสื่อสารและการทำงานร่วมกับผู้อื่น ๆ   กลายเป็นการผลิตคนที่ชิงดีชิงเด่นสร้างคนที่ไปเป็นเจ้าคนนายคน   จนอันดับการศึกษาของประเทศไปอยู่ในลำดับท้ายของโลก  แม้แต่ลำดับการศึกษาในอาเซียนก็อยู่ท้าย ๆ เช่นกัน  
          การศึกษาไทยต้องเปลี่ยนแปลงสู่การศึกษา 4.0   เป็นการเปลี่ยนการเรียนรู้และการผลิตคนให้สอดคล้องกับประเทศไทย 4.0    แต่การจัดการศึกษาไม่สามารถไปสู่จุดนั้นได้เนื่องจากวิธีการและการจัดการเรียนการสอนยังเป็นแค่การศึกษา 1.0 ที่ไม่ก้าวพ้นถึงระดับ 3.0     คอขวดการศึกษายังเป็นการสอบเพื่อการแข่งขัน   ระบบการศึกษาต่อยังเป็นการคัดคนเก่งไม่ใช่คัดคนยุคดิจิทัล   แตกต่างจากการอาชีวศึกษาที่ไม่ได้สนใจการคัดคนเก่งแต่เป็นการพัฒนาคนให้มีทักษะฝีมือและทำงานได้
        อาชีวศึกษาจึงเป็นการจัดการศึกษาที่ปรับเข้าสู่ประเทศไทย 4.0 ได้    ด้วยการปรับตนเองเป็นอาชีวศึกษา 4.0  ขยับจากอาชีวศึกษา 1.0 ที่ผลิตคนในยุคเกษตรกรรม   ขยับจากอาชีวศึกษา 2.0 ที่ผลิตคนในยุคแรงงานทักษะฝีมือ  ขยับจากอาชีวศึกษา 3.0 ที่ผลิตคนเข้าสู่ระบบแรงงานการผลิตสินค้าส่งออก   มาเป็นอาชีวศึกษา 4.0  ที่ผลิตคนยุคดิจิทัลเข้าสู่การควบคุมเครื่องจักรและสร้างสรรค์ประดิษฐ์กรรม   อันนำไปสู่ผลิตภัณฑ์จากความคิดสร้างสรรค์   ผลิตคนที่จะไปประกอบอาชีพอิสระและเป็นผู้ประกอบการสมัยใหม่ที่มีทักษะทำมาหากินได้ด้วยตนเอง
          วันนี้อาชีวศึกษาจะต้องเข้าสู่ยุค 4.0   ยุคสมัยที่คนอาชีวศึกษายุคใหม่ในแต่ละสาขาถูกสร้างให้พร้อมสำหรับสังคมดิจิทัล   ชาญฉลาดในการใช้เทคโนโลยี  สร้างสรรค์ผลงานด้วยความคิดสร้างสรรค์ เป็นผู้ปฏิบัติงานที่แก้ปัญหาให้กับหน่วยงาน  สื่อสารกับบุคคลอื่นได้อย่างมีความหมาย  ทำงานร่วมกับองค์กรและสถานประกอบการได้อย่างกลมกลืน   เป็นกำลังคนที่ทรงคุณค่าและพร้อมจะพัฒนาประเทศอย่างยั่งยืนสืบไป

รูปภาพที่เกี่ยวข้อง

ติชม


ต้องการให้คะแนนบทความนี้่ ?

สร้างโดย :


Hotel-KM

สถานะ : ผู้ใช้ทั่วไป
คอมพิวเตอร์ธุรกิจ